Αναρωτιέσαι πώς μπορεί η καρδιά να χτυπάει με ρυθμό τρισύλλαβων λέξεων κι όμως γίνεται.
Η ανάσα σου συναντάει τη δικιά μου, τα μόρια του αέρα στροβιλίζονται ανάμεσα μας και μου φέρνουν τη μυρωδιά σου
Τα μάτια σου ψάχνουν απαντήσεις στα δικά μου και το βλέμμα σου βυθίζεται στο λαβύρινθο του μυαλού μου
Προσπαθεί ένα άγγιγμα να ρουφήξει όσο περισσότερο από εσένα γίνεται κι όμως δε φτάνει , δε μπορεί.
Έκπληξη, φόβος , αγάπη ,θυμός …
Κοιμάμαι μόνος ,ξυπνάω μαζί σου ,πονάω μόνος ,πονάω μαζί σου.
Μία πρόταση ,μία σιωπή και τι να πεις εξάλλου…
Δάκρυα θλίψης και βλέμμα στο άπειρο και παντού εσύ.
Ανάσα μου, τα μάτια σου ,το φιλί σου ,ζωή μου...εσύ
8 comments:
Άμα γράφεις τέτοια με τρομάζεις.
Σκιάζουμαι η κυνικιά!
;)
Καιρό είχες να γκαζώσεις και λίγο το μυαλό σου -ή μάλλον, όχι το μυαλό σου -κράτα το "να γκαζώσεις και λίγο". Χρειάζεται.
Έτσι με αρέσεις :-)
sorry girl:Ε καλό είναι να τρομάζετε κι εσεις οι κυνικιές πού και πού.
mboy!και ας ευχηθούμε να λειτουργήσουν τα συστήματα πέδησης όταν χρειαστεί
sig:join the club :P
cool...αισθαντικό...
Αμάν..όλα αυτά "εσύ";
τι cool ρε numb που κοντεύουμε να καούμε ζωντανοι...
"Εσύ" και μόνο "εσύ" :)
Μίλα ρε σκουλήκι, ποιος είσαι εσύ κια τι έκανες στον Eu-aggelo?
Post a Comment