Monday, January 22, 2007

Κλειστή στροφή και μετά το αδιέξοδο.

5 νύχτες νωρίτερα:

Άλλαξα πλευρό στο κρεβάτι μου λίγο πριν με πάρει ο ύπνος .Ο δεξιός μου ώμος βυθίστηκε στο στρώμα, οι γοφοί έκαναν την κίνηση να έρθουν κάθετα με το υπόλοιπο σώμα, τα γόνατά μου λύγισαν προς τα πίσω σχηματίζοντας με το σώμα μου ένα χώρο όπου θα μπορούσε να χωρέσει ένα μικρότερο με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, το αριστερό χέρι έκανε μια ημικυκλική κίνηση να αγκαλιάσει…τι; Δεν υπήρχε τίποτα εκεί. Το ήξερα βέβαια αλλά εκείνη τη στιγμή ένοιωσα το κενό αυτό να γίνεται ψυχρό ρεύμα αέρα και να διαπερνά από άκρη σε άκρη το κουλουριασμένο σώμα μου. Περίεργη αίσθηση που ακόμα φαίνεται στα μάτια μου γιατί κάποιος το είδε…




Το μπουκάλι, το ποτήρι και το λαπτοπ σε μία ευθεία. Η μουσική γεμίζει τον «καθαρό» χώρο στο δωμάτιο. Χιλιάδες σκέψεις περνούν για μια βόλτα αλλά με αφήνουν πριν προλάβω να τις καλοσωρίσω. Αυτή τη φορά δεν είναι άσχημες, δεν είναι και είναι όμορφες όμως.

Θέλω να ρωτήσω, θέλω να μάθω για όσα γίνονται γύρω μου γιατί από μόνος μου δεν καταλαβαίνω πολλά από αυτά.

Τι είναι καλύτερο, να ρισκάρεις ή να μένεις με την απορία; Ακόμα κι όταν νομίζεις ότι ξέρεις την απάντηση πόσο σίγουρος μπορεί να είσαι; Όταν τα «συν» και τα «πλην» ισορροπούν με μια εκνευριστική ακρίβεια ποιος ασήμαντος τελικά παράγοντας θα σε σπρώξει στη λύση;

Σε όλα τα πράγματα υπάρχει μια αρχή, μια μέση κι ένα τέλος. Όλα κρίνονται στη μέση και πάντα υπάρχει μια στροφή μέχρι την ευθεία του τέλους. Εκεί που πρέπει να αποφασίσεις αν θα την πάρεις ανοιχτή, κλειστή με πολλά χιλιόμετρα ή θα κάνεις αναστροφή γιατί βλέπεις τελευταία στιγμή το αδιέξοδο που σε αποκόβει από το τέλος. Η αίσθηση της αύξησης των στροφών όταν κατεβάζεις ταχύτητα και η ταυτόχρονη είσοδος στην κλειστή στροφή είναι ασύγκριτη και ποιος μπορεί να της αντισταθεί; Εγώ πάντως δε μπορώ.

Παρακαλείται λοιπόν ο συνοδηγός να αγνοήσει την σήμανση για αδιέξοδο στη δεξιά μεριά του δρόμου και να κρατήσει το στόμα του κλειστό!

This is Major Tom to Ground Control
I'm stepping through the door
And I'm floating
in a most peculiar way
And the stars look very different today

For here
Am I sitting in a tin can
Far above the world
Planet Earth is blue
And there's nothing I can do”

Monday, January 08, 2007

Μου λείπεις!

Και το είπα εγώ. Δε μπορώ να μένω μόνος μου. Βαριέμαι ,θυμάμαι, σκέφτομαι. Μου λείπει αυτές τις μέρες πολύ. Πήγα με το αμάξι του ταξίδι. Θυμάμαι πόσο χαρούμενος ήταν όταν έκανε εκείνος τα πρώτα ταξίδια. Μου έλεγε πως πήγαινε με 180 και δεν καταλάβαινε τίποτα. Του έλεγα να προσέχει μη τον γράψουν και γελούσαμε. Εγώ τα πέρασα τα 180 αλλά εκείνος ήταν εκεί. Όσο περνάει ο καιρός μου λείπει περισσότερο. Έχω πάει εκεί να τον «δω» μόνο 1 φορά. Δεν αντέχω.

Στην αλλαγή του χρόνου αγκάλιασα τη μητέρα μου κι απορώ πως αντέξαμε. Υπάρχει ένας άγραφος κανόνας μεταξύ μας .Δε μιλάμε ποτέ γι αυτό. Ξέρει πως μια αναφορά θα με διαλύσει. Το ίδιο κι εγώ. Όταν την πάω να ανάψει το καντήλι δεν μπαίνω μέσα. Δε το προτείνω και δε μου το ζητάει. Κατεβαίνει από το αμάξι και μου λέει δε θα αργήσω. Πόσο θα κρατήσει δεν ξέρω αλλά προς το παρόν με βολεύει.

Θέλω να του πω για όσα μου συμβαίνουν, θέλω να του πω για όσα με «βασανίζουν» και να ακούσω το σχόλιο του. Πάντα είχε κάποιο πετυχημένο σχόλιο όταν μιλούσαμε για γυναίκες. Τώρα δεν είναι εδώ να του πω πόσο σκατά τα έχω κάνει κι εγώ. Θέλω να του πω τόσα πολλά και θέλω να του ζητήσω τη συμβουλή του για όλα όσα με απασχολούν. Δεν έχω μάθει ακόμα να ζω χωρίς αυτόν και δε θέλω. Θέλω να πάρω δύναμη από κάποιον, από κάτι για να μπορώ να αντέχω τις δύσκολες στιγμές σαν αυτή. Ούτε αυτό θα γίνει κι εγώ θα μείνω να γελάω, να βγαίνω, να διασκεδάζω, να προσπαθώ οι γύρω μου να είναι καλά και να ελπίζω σε ένα θαύμα. Ότι κάποτε θα νιώσω ότι είναι κοντά μου , ότι με συμβουλεύει από εκεί που είναι ότι οδηγεί τις αποφάσεις μου, ότι είναι μαζί μου. Μέχρι τότε θα τον κρατάω στη σκέψη μου, θα κοιτάζω τη φωτογραφία του σε κάθε ευκαιρία και θα σκουπίζω τα δάκρια μου όταν η αγανάκτηση και η απουσία του γίνονται αφόρητες όπως τώρα.

Μου λείπεις!

Thursday, January 04, 2007

Τι θα κάνατε...

Αν πηγαίνατε με 200...



















και μετα την επόμενη στροφή...




















βλέπατε αυτή την εικόνα...





















τι θα κάνατε;
Εγω πρόλαβα να βγάλω μερικες φωτογραφίες (πριν τη σύγκρουση) !!!