5 νύχτες νωρίτερα:
Άλλαξα πλευρό στο κρεβάτι μου λίγο πριν με πάρει ο ύπνος .Ο δεξιός μου ώμος βυθίστηκε στο στρώμα, οι γοφοί έκαναν την κίνηση να έρθουν κάθετα με το υπόλοιπο σώμα, τα γόνατά μου λύγισαν προς τα πίσω σχηματίζοντας με το σώμα μου ένα χώρο όπου θα μπορούσε να χωρέσει ένα μικρότερο με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, το αριστερό χέρι έκανε μια ημικυκλική κίνηση να αγκαλιάσει…τι; Δεν υπήρχε τίποτα εκεί. Το ήξερα βέβαια αλλά εκείνη τη στιγμή ένοιωσα το κενό αυτό να γίνεται ψυχρό ρεύμα αέρα και να διαπερνά από άκρη σε άκρη το κουλουριασμένο σώμα μου. Περίεργη αίσθηση που ακόμα φαίνεται στα μάτια μου γιατί κάποιος το είδε…
Το μπουκάλι, το ποτήρι και το λαπτοπ σε μία ευθεία. Η μουσική γεμίζει τον «καθαρό» χώρο στο δωμάτιο. Χιλιάδες σκέψεις περνούν για μια βόλτα αλλά με αφήνουν πριν προλάβω να τις καλοσωρίσω. Αυτή τη φορά δεν είναι άσχημες, δεν είναι και είναι όμορφες όμως.
Θέλω να ρωτήσω, θέλω να μάθω για όσα γίνονται γύρω μου γιατί από μόνος μου δεν καταλαβαίνω πολλά από αυτά.
Τι είναι καλύτερο, να ρισκάρεις ή να μένεις με την απορία; Ακόμα κι όταν νομίζεις ότι ξέρεις την απάντηση πόσο σίγουρος μπορεί να είσαι; Όταν τα «συν» και τα «πλην» ισορροπούν με μια εκνευριστική ακρίβεια ποιος ασήμαντος τελικά παράγοντας θα σε σπρώξει στη λύση;
Σε όλα τα πράγματα υπάρχει μια αρχή, μια μέση κι ένα τέλος. Όλα κρίνονται στη μέση και πάντα υπάρχει μια στροφή μέχρι την ευθεία του τέλους. Εκεί που πρέπει να αποφασίσεις αν θα την πάρεις ανοιχτή, κλειστή με πολλά χιλιόμετρα ή θα κάνεις αναστροφή γιατί βλέπεις τελευταία στιγμή το αδιέξοδο που σε αποκόβει από το τέλος. Η αίσθηση της αύξησης των στροφών όταν κατεβάζεις ταχύτητα και η ταυτόχρονη είσοδος στην κλειστή στροφή είναι ασύγκριτη και ποιος μπορεί να της αντισταθεί; Εγώ πάντως δε μπορώ.
Παρακαλείται λοιπόν ο συνοδηγός να αγνοήσει την σήμανση για αδιέξοδο στη δεξιά μεριά του δρόμου και να κρατήσει το στόμα του κλειστό!
“This is Major Tom to Ground Control
I'm stepping through the door
And I'm floating
in a most peculiar way
And the stars look very different today
For here
Am I sitting in a tin can
Far above the world
Planet Earth is blue
And there's nothing I can do”