Δεν τις καταλαβαινω.

Τις γυναίκες ντε...Το πήρα απόφαση πια.Νόμιζα οτι καποτε θα έβρισκα ένα κοινό τους σημείο,ένα κουμπί τους ρε παίδι μου, ένα σημείο αναφοράς.Τίποτα!Εγκαταλείπω την προσπάθεια κι αφήνομαι στην άβυσσό τους κι οπου βγάλει.
Αν υπάρχουν 4 δις γυναίκες στον πλανήτη τόσες είναι και οι γυναικείες αντιδράσεις ,τόσοι και οι γυναικείοι τρόποι σκέψεις ,τόσα τα γυναικεία παιχνίδια.
Εγώ πάω για ύπνο.Καλημέρα σας!

Άνω κάτω!

Ξαπλώνω προσπαθώντας να κοιμηθώ αλλά μάταια…Πολλές σκέψεις κι ανακατεμένες

Η εικόνα και η σκέψη του πολύ κοντινού μου ανθρώπου στο νοσοκομείο με κάνει να αλλάξω πλευρό και να ψάχνω άλλη σκέψη να την αντικαταστήσει.

Αυτή πάλι ώρες ώρες μου λείπει και δε ντρέπομαι να το παραδεχτώ(στον εαυτό μου).Όπως τώρα, όπως πριν λίγο που έβλεπα φωτογραφίες της ,όπως όποτε βλέπω κάποιο από τα αντικείμενα της και τα ρούχα της που κυκλοφορούν ακόμα στο σπίτι.

Άλλη σκέψη παρακαλώ μπας και κοιμηθώ…

Α ναι…έχω και την άλλη που σήμερα δήλωσε τρελά ερωτευμένη μαζί μου…αυτό μου έλειπε τώρα…Καλά αυτό ξέρω πως θα το χειριστώ…ας αλλάξω σκέψη.

Το μυαλό μου πάει στο χαμό του bloghood.Τί να σκεφτώ και τι να πω για το θέμα αυτό. Τόσες όμορφες στιγμές ,τόσο γέλιο ,τόση χαρά μεταξύ μας και τώρα όλα κρέμονται από μια κλωστή. Τί είμαστε τελικά περσόνες ή αληθινοί άνθρωποι ή και τα δύο; Καλά ας μην απαντήσω σ αυτό ,τότε είναι που δε πρόκειται να κοιμηθώ ποτέ (μην απαντήσετε ούτε εσείς ,δε θα βγάλουμε άκρη).

Πάει τώρα το μυαλό μου στη ζωή μου που είναι πραγματικά άνω κάτω μετά από πολύ καιρό που όλα πήγαιναν χαλαρά χωρίς εκπλήξεις. Έτσι είναι η ζωή μου λέτε και κάθε δυσκολία για καλό. Σύμφωνοι αλλά δε μπορώ να κοιμάμαι ήσυχος με τη σκέψη και μόνο αυτή, λογικό δεν είναι;

Σηκώθηκα και θα βάλω ένα ποτάκι να ηρεμήσω. Θα ανεβάσω κι ένα ποστ να πώ τη μαλακία μου και να διαβάσω τις δικές σας…Βουαλά!

Έτσι μου ήρθε...

Φτάσαμε στο σημείο zero… μετά την μεγάλη ptwsi…τίποτα…λευκός θόρυβος και λίγες νότες από παλιό τραγούδι των dcd.

Ψίθυροι χωρίς νόημα : sourfou, στο moonlight πάνω από τα κεφάλια μας κι εγώ να διαβάζω τα μικρά θαύματα του Ροΐδη και να βλέπω σκηνές από το reservoir dogs στη παλιά tv του δωματίου.

Αν περιμένεις για το Godot κρατώντας το φανάρι του Διογένη καβάλα στο ΖούρειοΊππο πώς να μη σου μείνει kousouri;

Ennia me dyo γίνομαι Θεριό Ανήμερο και δε με σταματάει ούτε ελεύθεροςσκοπευτής.

Κάποτε με αποκάλεσες you that may wither αλλά δε θα σου κάνω το χατίρι γιατί το όνομά μου αρχίζει από epsilon…και το υπόλοιπο το ξέρεις…

Ακόμα και τη μικρή Ολλανδέζα κάποτε τη φώναζαν tomboy κι αν δεν ήταν αυτό αδίκημα sui generis τότε ποιό είναι;

Ένας Ευ-άγγελος μας χρειάζεται αλλά που να βρεθεί για όλους…

Τέλος!

Τέλος! Έκλεισε την πόρτα τόσο απαλά που σχεδόν δεν την άκουσα…Τι άφησε πίσω αυτό το κλείσιμο; άπειρα όνειρα, άπειρα συναισθήματα, άπειρες υποσχέσεις ,όμορφες και άσχημες στιγμές σε ένα μίγμα μαγικό, γέλιο και κλάμα αληθινό…

Άφησε και μια νέα αρχή και για τους δυο μας…Με όλη μου την αγάπη της εύχομαι να βρει την ευτυχία που εγώ δεν κατάφερα να της χαρίσω, να θυμάται πως την αγάπησα πραγματικά κι ότι εννοούσα κάθε μια από τις λεξούλες αγάπης που της έλεγα κάθε μέρα για όσο ήμαστε μαζί.

Να προσέχεις ρε τώρα που είσαι μακριά μου και να περνάς καλά…φιλάκια

Υ.Γ:Καλά είμαι ρε μην ανησυχείτε…